Patron

Urodził się 31 lipca 1920r. W Brześciu nad Bugiem. Był synem naczelnika telegrafu brzeskiego i bibliotekarki. W 1926 r. rodzina Sikiryckich przeprowadziła się do Lublina. Tam też Igor rozpoczął naukę w szkole powszechnej, następnie kontynuował naukę w gimnazjum.

Po wyzwoleniu Lublina został wcielony do wojska i pełnił  funkcję adiutanta, pułkownika, Wiktora Grosza. Po upływie krótkiego czasu otrzymał skierowanie do pracy w Polskim Radiu w charakterze sprawozdawcy frontowego oraz spikera radiowego.

Był świadkiem historycznych wydarzeń. TO ON PRZEKAZYWAŁ INFORMACJE Z PIERWSZEGO POSIEDZENIA KRAJOWEJ RADY NARODOWEJ, TO ON KOMENTOWAŁ PIERWSZĄ PROMOCJĘ OFICERÓW WOJSKA POLSKIEGO. BYŁ TEŻ TYM, KTÓRY PIERWSZY OGŁOSIŁ KOMUNIKAT O ZAKOŃCZENIU WOJNY. 

11 maja 1945 r. został oddelegowany do Łodzi w celu podjęcia pracy w rozgłośni Polskiego Radia, w której pracował w latach 1945-1951. W Łodzi rozpoczął studia humanistyczne na Uniwersytecie, równocześnie naukę w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Zainteresowania teatralne realizował pełniąc w latach 1954-1959 funkcję kierownika literackiego i artystycznego łódzkiego teatru satyry „7.15 ” a w latach 1996-1967 był kierownikiem literackim teatru „Arlekin”.

Działalność literacką Igor Sikirycki rozpoczął jeszcze w czasie wojny. Były to wiersze liryczne i wojskowe, kilka z nich stało się  popularnymi pieśniami partyzanckimi. Debiutował po wojnie w „Odrodzeniu” (1944 r.)

Dorobek literacki Igora Sikiryckiego jest bardzo bogaty i różnorodny: pisał wiersze i bajki dla dzieci, utwory satyryczne, skecze dla teatru i powieści dla młodzieży. Równolegle z twórczością oryginalną prowadził działalność przekładową.

Igor Sikirycki prowadził także bogatą pracę społeczną, przez długi okres pełnił funkcję radnego Rady Narodowej miasta Łodzi.

Swoją obecność zaznaczył również, działając w Krajowym Komitecie Obrońców Pokoju oraz w Zarządzie Polskiej Sekcji Międzynarodowego Komitetu d.s. Literatury dla Dzieci i Młodzieży przy UNESCO. Udzielał się również aktywnie w łódzkim Towarzystwie Przyjaciół Dzieci.

Za swoją wszechstronną działalność otrzymał wiele nagród i wyróżnień.

Nasz patron był człowiekiem człowiekiem o bogatej osobowości i wszechstronnych zainteresowaniach, który pomimo wielu obowiązków, potrafił znaleźć czas na inne zainteresowania: wędkarstwo, malarstwo, archeologię, numizmatykę, fotografię.

Igor Sikirycki zmarł w Łodzi 2 stycznia 1985 r. Jego postać stanowi wspaniały wzorzec osobowy wybitnego pisarza i oddanego społecznika.

Barbara Połosak

---

Opublikował m.in. zbiory wierszy:

• "Wołanie drzew" (1950),
• "Nocny połów" (1966),
• "Trzy struny" (1980),
• "Piorunująca mieszanina" (wiersze, ballady, bajki, fraszki, limeryki, parodie, humoreski) (1985).
• opowiadania – "Stara kuźnia" (1962),

liczne utwory dla dzieci i młodzieży, np.:

• Bajki na dobranoc (1970; zbiór; wydane przez Polskie Nagrania Muza na kasecie (CK-426))
• Kram z wierszykami (1980)
• Moje bajki (1980; zbiór)
• Najweselsza szkoła (1972)
• Ogródek szkolnych fraszek (1978)
• Pietrek z Puszczy Piskiej (1971)
• Siedmiu nieobecnych (1970; nostalgiczne wspomnienie o 7 kolegach z liceum, którzy walczyli i bohatersko zginęli podczas 2. wojny światowej)
• Stara kuźnia (1982)